Yıllar önce İtalyanca Aşk Başkadır’ı okumuştum. Çok da sevmiştim. Ama nedendir bilmem sonradan hiç Maeve Binchy kitabı okumadım. Neyse bu yaz Maeve Binchy’nin Yalnız Kadınlar Sokağı kitabını aldım ve yazarın insana günlük dertlerini unutturup rahatlatan tarzını hatırladım. Sonuç olarak da bu yaz Maeve Binchy kitaplarıyla geçti, geçmeye de devam edecek gibi görünüyor..
Bir Dilek Tut Benim İçin, Binchy’nin 1982’de yayımlanan ilk kitabıymış. Kitap 1940 – 1960 yılları arasında geçiyor. Biri İngiliz, biri İrlandalı iki kız çocuğunun sıkı dost oluşlarının hikayesini ve yaşadıkları ilk aşkları, evlilikleri, hayal kırıklıklarını, aile sorunlarını ve birbirlerine destek oluşlarını anlatıyor. Okuduklarım arasında en keyiflilerinden biriydi.
Yıldızlı ve Yağmurlu Geceler, sorunlarından uzaklaşmak, dertlerine çözüm bulmak ve yeni başlangıçlar yapmak için geldikleri küçük Yunan adasında birbirleriyle ilk defa karşılaşan dört insanın hikayesini anlatıyor. Adada birbirleriyle ve bazı adalılarla dost oluyorlar, yıldızlı ve yağmurlu geceler geçiriyorlar. Çok sıcak, çok duygusaldı, çok beğendim.
Yalnız Kadınlar Sokağı (Tara Sokağı), büyük aşkların, evliliklerin, zamanla ne hale gelebildiklerini, hayatın getirebileceği iyi ve kötü sürprizleri, kadınların sıkı dostluklarını bulabileceğiniz bir kitap.. Acaba aşklar dünyanın her yerinde ve her dönemde aynı mı? 
Hayatın Ta Kendisi Lokantası’nda Yalnız Kadınlar Sokağı kahramanlarının sıkça gittikleri Quentins’deyiz. Hatta onlardan da bazı haberler alıyoruz. Quentins’in işletmecileri, sahibi, müşterileri ve onların aşkları, korkuları, çocukları, zaafları ve Binch’nin çoğu kitabında olduğu gibi kesişen hayatlarını okurken günlük hayatın dertlerini unuttum. Bence Hayatın ta Kendisi Lokantası’nın tek kötü yanı adı, kitabın orjinal adı “Quentins”.
Aşıklar Korusu, Pynar’ın da yazdığı gibi ortalamayı geçemeyen bir kitap. Yazarın şu ana kadar okuduğum kitapları arasında en sıradanıydı.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder